Verslag

Het is eenzaam aan de top. De bossen boden mij geborgenheid en beschutting. Van de solitaire boom vielen nog wat takken af. Die kale takken kwamen de groei niet ten goede, nu kunnen ze op een natuurlijke manier vergaan. Gelukkig was er iemand die hielp puinruimen. Misschien moest ik de boom eens helemaal snoeien. Dan pas ontstaat een andere boomstructuur verwacht ik. Alle biologische knopen zijn afgesneden. Meer voeding gaat naar de wortels die de stam stevig maken. De uitloop na een rustperiode in de winter zien we vast in het voorjaar. Sommige herinneringen blijven behouden. Ik omarm. Ik voel het tot mij komen. De wording van mijzelf. Dwars door de seizoenen heen. Ik houd van de zee.