In stil zwijgen - nabij de treurwilg

Ik en de ander

De ander en ik

Zachte tinten in het landschap De liefdevolle blik van de ander

Alsof er niets gebeurt is, hangt de onuitgesproken pijn in de lucht.

We doen gangbaar voort, waarom eigenlijk?

Het omgeploegde land, rondom een sloot met het gouden riet

Het is zichtbaar voor een ieder

Hoe zou het voor jou zijn?

Ik wil je niet kwetsen, jij mij wellicht ook niet

De ganzen vliegen over. Het moment is allang voorbij maar de

constante gedachtenis aan vervlogen herinneringen zijn gebleven.

Ik weet weer hoe het was, een spiegeling van pijn.

De aangeleerde gewoonte van afstand voorbij het verlies.

Jouw manier, mijn manier.

Ieder een eigen manier.